« یک عمر می توان سخن از زلف یار گفت                                              دربند آن مباش که مضمون نمانده است »     

هوای کوچه بهاری است همقدم هستی !

تو رابه تماشای نو بهار خواهم برد

اگر نگاه تو مال من و سحر باشد

 به  تیره بختی این عاشقان !

نیندیشی 

 وصال یار

 همیشه

 همیشه خواهد بود

 اذان شکفت

 بیا

سجده گاه دلتنگ است

خیال و نظر

هر مسیر

 همراه است

 اگر چه دلت غصه دار و پژمرده است

 دلم

 به سبزه ی اقبال خود شکر دارد

گره مفکن سبزه را

 که لبریزم

 نظر نظر توست میر نوروزی!

طلوع عشق ببین

 وعده ی سحر دارد !