«و به کسی که از او علم می آموزید احترام بگذارید»
می گفت:او مغرور است آه تو او را نمی شناسی !»
اومهربان من او بهترین من 
او همزبان من
او یک معلم است
اینگونه وصف اودر پیش من مگو
او هر چه بد کند با اخم و ناز او
با خنده های او با سخت گیری اش!
من خو گرفته ام
او یاس قلب من او یک معلم است
من با نگاه او سر سبزی چمن
سرخی لاله ها
لبخند یاس ها
از بر نموده ام !
من در نگاه او صد غنچه دیده ام
صد بار خوانده ام :
فردا از آن ماست
من بیقرار او
اینگونه حرفها
هرگز نمی برد
مهرش چو از دلم
ای غیب گو خموش !
او یک معلّم است
او دوست دارد از گلهای باغ خویش
سر سبزی دلش صد بار بشکفد
هر جا چمن کند
گیسو سمن کند !
او در دلم نشست
چون مرغ بام من !
آوای او که تو
آشفته خوانده ای
شد عندلیب من ،
او یک معلّم است
من دوست دارمش
دیگر سخن مگو !
خاموش گوشه ای
از بهر خود گزین
آرامتر بیا حرف خودت بزن
امّا به گفته اش خرده مگیر برو !
هر واژه ای که تو
از نازنین من بر لب نهی بدان :
عشقی که در دلم افسانه شد مرا
چون جان تپید و بعد
شوری دگر پدید
آمد که من به او
احساس ها برم
صد دسته میخک
و صد یاس ها برم
من دوست دارمش
او یک معلم است !
او بهترین من
او یک معلم است !
.jpg)
