نادانِش تِک دل ماچه خبره؟!
(ازدلم خبرنداری؟!)
چه دلم تنگی اُسی یک خبری!
(دلتنگ خبری هستم)
خبرت نی مَه؟! که چُد چَش ما رهِه
(ازچشم انتظاری ام بی خبرماندی؟!)
شو وروزم نی!بکاد یک نظری!
(شب وروزم یکی شده تاتوجهی داشته باشد)
دلم ازدوریش کبابه!وارسه
(دلم بی طاقت منتظررسیدن اوست)
طاقت امنی چندابه نیشکری؟!
(لبخندش چندمی ارزد؟!)
خنه اشکه شب شعری که مانه
(شب شعرآمدوخندید)
دلم اشکرده چنه دربدری!
(دلم رادربدرکردورفت)
خم اگام که چش ِتامُزدُم اگِشت
(هوادارمن خواهی بودمی دانم!)
تاگُتاش دل ناکشه دو دلبری!
(تنهاهوای یک محبوب راداری)
خم اگام بی تاشووام روزنابه!
(بدون توشب صبح نمی شود)
تاگتاش اچام بی خبرسفری
(چراحرف ازسفرمی زنی؟!)
خَش اُمَه اَی گل بیخارچداش؟!
(می روی؟!به سلامت برو!)
رازچدت بکا ازماگذری!
(بی خبرنروی؟!)
خاطرُت عزیزترینِه گُل ما
(محبت توجاودان است)
تاصفا اتهسته خاک اُ گِل ما
(تاصفای دلت دردلهاست)