بــرای خاطــرمن ای غــزل! چــه رام شدی

چوشهریارشده ای عشق! خــوش خرام شدی

بــرای خــاطــرمــن یک نــفــس نیــاســودی

تو بهــرمن ای طــلــعتــی روِش حــرام شدی

بــه بــدعهــدی ایــن روزگــارمی خــنــدم!

کــه بــاسراچــه ی تــقــــدیــراهــل جــام شدی

غــزل غــزل عاشقانــه ازکــه مــی خــواهی؟!

چــومحتســب به کــمیــن وه چه بامــرام شدی!

ســپــاس بــادهــزار بــار انــیــس دانــا را

مــن ونشــستــن بــاتــو چــه ســاده خــام شدی!

غــزال پــرده نشینــم غــزل مــراچشــم است

کــجــاســت وادی تــو؟! روبــه ِکــُنــام شدی!

شــکــســتــن صــدهــا دل وگــذشــتــن نــاز

توراســت راه وروش وه که خوش نــظــام شدی!

اگرچــه فلــک شیوه اش به صــدرنگی اســت

بیــاکــه بــا دل ایــن خستــه دل بــه نــام شدی

نپــرس ونجــوی چگــونه که خــود نمــی دانم

ســرشــک حلقــه به حلقــه دلــی بــه دام شدی

وفــــای دل ازخــاطــــرم بــه درنــــرود

اگــرچــه ازنــظــرم تــو اهــل شــام شدی!

پــرســتــوی کــوچــکم بیــا بهــارشکفــت

بــیــاکــه دشــمــنــی ازدیــده درنیــام شدی

ســحــرسـحــری شــاد مــی رســد گــلــبــن!

بــه عــنــدلــیــب بــگوشــادشــادکــام شدی

غــروب خــســتــه ی نــومــیــد بــگــذردبــشــنــو

اگـــربـــه خـــلــوت شــبــهادرِقــیـــام شدی