زندگی یعنی محبّت عشق عشق!

من نگاهِ عشق را خواهم کشید

این  قدر آهسته  از پیشم مرو

بی تو آخر من کجا خواهم رسید

خنده ها گلخنده ها دستِ امید

درنـگـاهِ دخـتـرانِ یـاسـمـن

شاپرکها پیچشِ باد وسکوت

عشق یعنی زندگی تومالِ من!

آری آری ای گلِ نیلوفرم

کودکِ خوش صحبتِ شیرین زبان

من به امّیدِ محبّت زنده ام

نازنین اما تویی دامن کشان

آن زمان که کوچه باغِ خاطرات

پیشِ چشمانِ تو جاری می شوند

مثلِ لبخند وسخنهایِ توباز

عکس های یادگاری می شوند

می نشینم شاید ازحرفِ دلَت

واژه ای باشد که یاری گرشود

کوچه باغِ شعرِ پُراحساسِ من

شبنمِ شعرِ دَری پَرپَر شود

من سپیده با طلوعِ آرزو

با قنوتِ صبح می خوانم بیا!

صبح کاذب می رود دلشاد دار

زندگی یعنی من و دستِ دعا

****************