من به خال لبت ای دوست گرفتارشدم

چشم بیمارتورادیدم وبیمارشدم

فارغ ازخودشدم وکوس اناالحق بزدم

همچومنصورخریدارسردارشدم

غم دلدارفکنده است به جانم شرری

که به جان آمدم وشهره ی بازارشدم

درمیخانه گشایید به رویم شب وروز

که من ازمسجدوازمدرسه بیزارشدم

جامه ی زهدوریاکندم وبرتن کردم

جامه ی پیرخراباتی وهوشیارشدم

واعظ شهرکه ازپندخودآزارم داد

ازدم رند می آلوده مددکارشدم

بگذارید که ازبتکده یادی بکنم

من که بادست بت میکده بیدارشدم

(امام خمینی«ره»)

***

توکه خودخال لبی ازچه گرفتارشدی

توطبیب همه ای ازچه توبیمارشدی

توکه فارغ شده بودی زهمه کون ومکان

دارمنصوربریدی همه تن دارشدی

عشق معشوق وغم دوست بزدبرتوشرر

ای که درقول وعمل شهره ی بازارشدی

مسجدومدرسه راروح وروان بخشیدی

وه که برمسجدیان نقطه ی بیدارشدی

خرقه ی پیرخراباتی ما سیره ی توست

دم عیسای مسیح ازتوپدیدارشدی

یادی ازما بنما ای شه آسوده زغم

که بریدی زهمه خلق وبه حق یارشدی

(مقام معظم رهبری)

سرزمین آرزوهای مرا

قایق احساس راهی کردورفت

عطریاس وعودوعنبرداشت گل

باتبسم هانگاهی کردورفت

من میان حرفهای خاطرش

یاوری های پدردیدم به(بدر)

چشم هایش فرش راباعرش داشت

جان فدای غیرت والاپدر!

می رسی هنگام باعطروجود

نورمی تابدکنون ازنورتو

جبرئیل ازآسمان آمدفرود

ای همه افلاکیان مغرورتو

بانگین انگشتری طائی وشا!

مسجداحمد(ص)پرازتکبیرشد

عالمی ازچادرزهرانوشت

خوشدلی بامهریه تصویرشد!

من تمام سروهای باغ را

پیش چشمان اقاقی می کشم

داغدارلحظه های دیدن است

دیده ام یااتفاقی می کشم!

این دق الباب ازنگاهی آشناست

مسجدپیغمبر(ص)است ویک نفر

گرچه جمعی شمع باپروانه اند

وعده گاهی هست هنگام سحر

اومناجات گل وگلدسته هاست

راه رابگشا که نزدیک دل است

حرف اوحرف من وچشم من است

بانگاهش قایق ماساحل است

دستهایش ذوالفقاری داشت عشق

وعده گاهی دربهشت ازبهراوست

همدم غارحراروز جزاست

نام اوازماست ای جویای دوست

نام اورادرجهان آوازه گر

می شناسی درمناجات سحر

می شناسی درکنارجویبار

خفته درقربانگهی جای پدر!

همدم وهمصحبت دیرینه است

قلب اوآیینه ای ره بازکن

مطربا مجلس به نامش جلوه داشت

بامحبت نقل صحبت سازکن!

************

بازکن پنجره رادخترکم فصل بهاراست

به کناری بزن این پرده ی غمگین دل آزار

بازکن پنجره را

تازند دختر خورشید براین غمکده لبخند

تاوزد موج نسیمی به من ازدامن (دربند)

تادمد نورسپیدی به توازسینه ی(البرز)

تارسد عطردل آویز گل ازسوی(دماوند)

بازکن پنجره رافصل بهاراست

باغ بیدارشد ازخواب دی وبهمن واسفند

*

دخترکوچک من فصل بهاراست

بازکن پنجره را

تابدین کلبه رسد نغمه ی مرغان خوش آهنگ

تانسیمی به سر و زلف تو ریزد گل صدرنگ

تابخوانیم به همراه کبوتر غزل صبح

تابرانیم به آوازقناری غم خود را زدل تنگ

*دخترم فصل بهار است براین پنجره ها پرده میاویز

تاببینیم به هرسو گذرچلچله هارا

دشت تادشت درخت است وبراندام درختان

جامه ی سبز بهار است

دامن کوه ودل جلگه پرازنقش ونگار است

همه انگشت نهالان

چشم تاکارکند غرق نگین های شکوفه است

همه جادست زمین لاله فروش است

همه سو موج هوا عطرنثار است

*

باغ رابنگر وفواره ی الماس فشان را

ارغوان ریخته بردامن هردشت

دشت رابنگرواین فرش زمرد وش یاقوت نشان را

*

دخترم آینه راازسراین طاقچه بردار

که دراین فصل دل آویز

همه جا(آینه بندان)بهار است

یک طرف پیش رخت(آینه)ی روشن مهتاب

یک طرف(آینه)ی چشمه ی رخشنده ی آرام

یک طرف(آینه)ی قدّی سیمینه ی البرز

باچنین(آینه بندان)بهاری

هرطرف روی کنی(آینه خیز)است

هرکجا پای نهی(آینه زار)است

*

(شانه)رادوربیفکن

که توراگرنبود شانه نه اندوه ونه بیم است

بهترین(شانه)ی تودست نسیم است

*

دخترم عطرچه خواهی؟

که نسیم سحری عطرفروش است

موج هرباد که برزلف توپیچد

پیک خوشبوی بهاراست ورباینده ی هوش است

*

دخترم بازکن ازگردن خود رشته ی(گوهر)

تاکه بانوی بهاران زشکوفه

به سروشانه ی سیمین تو گوهر بفشاند

یابرانگشت ظریف تونگین ازگل رنگین بنشاند

*

هرچه زیبایی وزیباست درآغوش بهار است

مرغکان برسرهر شاخه ی گل گرم سرودند

تازه گل ها همه رقصنده درآغوش نسیمند

خوش نوا چلچله ها زمزمه گرمست نشاطند

لک لکان صیحه کنان پیک درودند

سارها چرخ زنان دردل ابرند

گاه چون موج خروشان همه دراوج فرازند

گاه چون برگ درختان همه درقوس فرودند

*

بازکن پنجره رادخترکم فصل....

خواب دیدن اعضای بدن

اگرسر وصورت خودراپاکیزه وتمیزببیند دلالت بررسیدن به مراد وطهارت دل داردوازغم واندوه می رهد؛

اگرصورت خودراگردآلوده وزرد ببیند غم واندوه ومکروهی به وی می رسد وباید به سمت خدابرگشته وتوبه کند وصدقه دهد؛

اگرانگشتان دست وپارادرخواب ببیند:

به افراد خانواده برمی گردد اگرتعدادآنها کم ترباشد دروضعیت آشنایان ودوستان نزدیک سختی وناراحتی روی می دهد؛

اگرتعدادانگشتان بیشتربود خاندان اوافزایش می یابند؛

قطع شدن انگشتان درخواب دلیل برغم واندوه ومصیبت است وصدقه بایدداد تا مشکل آسان تررفع شود؛

بدنیست بدانید به دلیل بی اهمیت بودن دنیا ازنظرابن سیرین فردی که درخواب دچاربیماری اسهال می شود بااین تعابیرآورده است:

دنیاومال وثروت به اوروی می آورد اگرببیند به قضای حاجت پرداخت ومال به دست می آورد!

ودیوانگی درخواب:

به قدرواندازه ی آن نفع می بیند؛امادین رازیان دارد؛

شستن اعضای بدن درخواب:

اگردرخواب ببیند به پاکیزگی اهمیت می دهدتعبیرش به دین وایمان برمی گردد؛اگردرخواب ببیند مکانی راپاکیزه می کند ازآن مکان مال به دست می آورد مخصوصا"اگرببیند هرچه راتمیزکرده است یاخاک وخاشاک جمع شده را باخود بردارد!

لبهادرخواب:

اگرلب خودراسالم وتندرست دیددلالت برگرفتن حق وخیرونیکی دارد؛

امااگرلبهارابسته دید که نتوانست حرفی بزند درکارخود گمراه وناتوان می شود؛وبایدصدقه دهدتاگشایش وراحتی ایجادشود وبتواند ازسختی کارها برهد؛

بینی:

عزت واحترام درخواب است؛اگربینی خودراسالم ودرست دیدآبرو واحترامش حفظ می شود امااگربینی خودراشکسته ونادرست دید درآبرو وکاروکاسبی اش ضرر وزیان می بیند؛

چشم:

بیناشدن درخواب:راه درست ودین حنیف مسلمانی ورسیدن به  مرادوآرزوست؛

نابینایی درخواب:اگردرخواب ببیند که نابینا شده است دردین گمراه است وکاستی دراعمال وی وجود دارد ودلالت برغم واندوه دارد باید ازگناه توبه کند که به منزله ی هشداری برای اوست؛

موهای سروصورت:اگرمردی درخواب ببیند مانند صوفیان ودرویشان موهای سروصورتش بلند شده است دلالت برغم واندوه دارد؛

اما بلندبودن موهای سروصورت برای درویشان که به همین حالت هستند دلالت برافزودن ایمان ودرستی نیت دارد؛

موهای سراگرسیاه رنگ باشند؛تعبیرشادمانی وخرمی دارند؛

اگرببیندموهای سرش راکوتاه کرد خوش یمن است ؛

اگرببیند برصورتش موهای بسیاررسته است دلالت برقرض وبدهی وبیچارگی وبدبیاری دارد؛

اگردرخواب دیدفردی موهای سرش راکوتاه کرد قرض وی راهمان فرد ادامی کند؛

پاها درخواب:راحتی وگشایش دربیداری است اگردرخواب دید پاهایش به هم پیچیده شد ونتوانست راه برود؛

درامورخویش سرگشته ونالان می شود؛

اگردرخواب متوجه شدپاهای فراوانی دارد؛

به سفرمی رود!

اگردرخواب دید بادوستی سلام داد؛بین آنهاشراکت ودوستی برقرارمی شود؛

اگردرخواب دید دشمن به وی سلام داد؛دشمن دروی طمع می کند؛

سخن گفتن درخواب:

اگرباانسانهای ناشناس سخن می گفت بستگی به همان مردم دارد وسروکارش باهمانها می افتدوزبان هایی که سخن گفته اند؛

انسان راهرچه ناشناس ترببیند؛بهتراست!

اگردرخواب دیدماری به دهان وی رفت ووی رانیش زد؛

ازدشمن مکروهی به وی می رسد وباید صدقه دهدتابرهد؛

اگردرخواب دیدمروارید ازدهانش بیرون آمد:

سخنان حکیمانه وبامعارف ودانش می گوید؛

خوردن مروارید؛کسب علم ودین ومعرفت است.

زمان ومکان خواب:

خواب نزدیک سپیده ی سحر چون فرشته ازلوح محفوظ

به انسان القامی کند؛

 می گویند: رویای صادقه است وبه زودی تعبیرمی شود؛

خواب شب: مانند رویای حضرت یوسف(ع) تا7سال وبیشترنیززمان نیازدارد تا تعبیرشود.

خواب انسانی که ازسرما به خود می لرزد ودرخواب پتومی بیند!!

باانسانی که درناحیه ی گرم وخشک سرما می بیندتعبیرش متفاوت است!

خواب انسان گرسنه با انسانی که ازسیری خوابش نمی برد نیزمتفاوت است!

خواب انسانهای آزاد وانسانهای اسیرنیز متفاوت است.

اما خواب انسان کافروانسان مومن هردو راست است وتعبیرمی شود.

خواب کودک وخواب پیرتعابیرگوناگونی دارد.

خواب فرزندان عالم با فرزندان جاهل نیز متفاوت است!

(تاثیردقت درمصرف مال حلال ومشتبه ومکروه وحرام!)

خواب دیدن همه ی حیوانات درشب یاروز فرقی ندارد غیرازفیل!

خواب دیدن روشنایی وطلوع :خیروبرکت است.

خواب دیدن تاریکی: ظلم وغم واندوه وبی دینی است.

انسانی که شب بایادونام خدا و4قل وآیت الکرسی می خوابد؛

باانسانی که به امواج مخرب شیطانی وابسته است خواب متفاوتی دارد!

خواب به قصد ونیت، با خوابی که بدون نیت باشد تفاوتهایی دارد:

خداوند حاجت رانمی دهد تا تقاضا وحاجت بنده بیشترشود؛

خداوند حاجت رابه بنده می دهد اما نه دراین دنیا منتظر می ماند؛

خداوند با رویایی متنبه به بنده فرصت توبه واستغفارمی دهد؛

قانون استدراج را به کارمی گیرد(فرصت برای گناه وعذاب بیشتر)

رویا های ما ازدودسته فراتر نمی روند:

یا به منزله ی راهی برای نجات بنده ازوساوس شیطانی است؛

یا معمولی (خرید وفروش وکارهای روزانه و....)

انسان عالم بعدازمرگ نیز ازحال واحوال خانواده بی خبرنیست.

مشکلات خانواده رابا یک رویا حل وفصل می کند.

انسان دیندار درعالم برزخ نیز امتیازاتی دارد؛

حتی نماز خواندن وی نیز ترک نمی شود باآن که ثواب ندارد.

انسان متقی در دوجهان خواب ورویایش تعبیر می شود!(عجیب نیست!)