باز هم دل شکسته می آید

مرغ دل خسته خسته می آید

باز هم کولی رمیده ز شهر

بی صدا بار بسته می آید

کاسه آبی بگیردردستت

تا بنوشانی اش صفای دلم

او گدای تو شد میان همه

پادشاهی نما!برای دلم

او همان سرخوش است و مغرور است

که هزاران غریب راهی کرد

چشم وابرو کمان و دل از سنگ

تیرزد دعوی گواهی کرد!

دست او را بگیردردستت

بینوای دلم که برگشته

هرقدم نرگس و سمن افشان

جان به قربان دل!دل خسته

سبزه چهره چه ناز می خندد

مارافعی کمند را انداخت

خط وخالش پلنگ یا ببراست؟

بی خیال!کاردل چه زیباساخت

***